pincaouro

Galego

Macho

Femia

Substantivo masculino

pincaouro (sg: pincaouro; pl: pincaouros)

1. (Ornitoloxía) Especie de ave paseriforme da familia dos frinxílidos (Fringillidae). É moi común por toda Europa e Asia. De pequeno tamaño de plumaxe parda-amarelada, diferenciable doutros frinxílidos semellantes polo seu patrón de cores: ás negras, costas amarelas e flancos riscados. Macho e femia son diferentes.

Nome científico

• Carduelis spinus

Traducións

• Asturiano: tilín ^(ast)
• Castelán: lugano ^(es), lúgano ^(es), jilguero lúgano ^(es)
• Francés: tarin des aulnes ^(fr), tarin ^(fr)
• Inglés: siskin ^(en), Eurasian siskin ^(en)
• Portugués: lugre ^(pt)
• Alemán: Erlenzeisig ^(de), Zeisig ^(de)
• Catalán: lluer ^(ca)
• Danés: grønsisken ^(da), grønirisk ^(da)
• Esperanto: verda kardelo ^(eo)
• Finés: vihervarpunen ^(fi)
• Irlandés: siscín ^(ga)
• Húngaro: csíz ^(hu)
• Islandés: barrfinka ^(is)
• Italiano: lucherino eurasiatico ^(it), lucarino ^(it)
• Neerlandés: sijs ^(nl)
• Bokmål: grønnsisik ^(nb)
• Noruegués nynorsk: grønsisik ^(no)
• Polaco: czyżyk ^(pl), czyż ^(pl)
• Sueco: grönsiska ^(sv), siska ^(sv)
• Checo: čížek lesní ^(cs), čížek ^(cs)
• Turco: iskete ^(tr), kara başlı iskete ^(tr)
• Frisón: syske ^(fy)
• Árabe marroquí: سطيلة ^(ary) (sṭilla)
• Bielorruso: чыж ^(be) (čyž)
• Chinés: 鶸 ^(cmn) (ruò)
• Feroés: grønígða ^(fo)
• Xaponés: マヒワ ^(ja) (mahiwa)
• Persa: سهره ^(fa) (sehre)
• Ruso: чиж ^(ru), чижик ^(ru)
• Gaélico escocés: gealag bhuidhe ^(gd)
• Serbocroata: čižak ^(sh)
• Ucraíno: чиж ^(uk) (čyž)
• Valón: sizet ^(wa), terin ^(wa), moxhon d' ônea ^(wa)

Véxase tamén

• Apéndice: Animais