Bizancio

Galego

• Etimoloxía: do latín Byzantium, do grego antigo Βυζάντιον (Buzántion).

• Pronuncia: /biˈθanθjo̝/ (AFI)

Topónimo

Bizancio

1. (Historia) Cidade antiga de fundación grega sobre a que se baseou o antigo Imperio Bizantino, ou Imperio Romano de Oriente. Foi chamada Constantinopla polo emperador Constantino tras elixila como capital do seu imperio, e Estambul polos turcos otománs despois de conquistala.

Termos relacionados

• bizantino
• bizantinismo

Traducións

• Alemán: Byzantion ^(de)
• Árabe: بيزنطة ^(ar) (bizanTa)
• Armenio: Բյուզանդիոն ^(hy) (Byuzandion)
• Baixo alemán: Byzanz ^(nds)
• Bretón: Bizantion ^(br)
• Búlgaro: Византия ^(bg)
• Castelán: Bizancio ^(es)
• Catalán: Bizanci ^(ca)
• Checo: Byzantion ^(cs)
• Chinés: 拜占庭 ^(cmn) (Bàizhāntíng)
• Coreano: 비잔티온 ^(ko) (Bijantion)
• Eslovaco: Byzantion ^(sk)
• Esperanto: Bizanco ^(eo)
• Estoniano: Bütsants ^(et)
• Finés: Byzantion ^(fi)
• Francés: Byzance ^(fr)
• Galego-portugués: Besanço ^(glpt)
• Grego: Βυζάντιο ^(el) (Vyzántio)
• Hebreo: ביזנטיון ^(he)
• Húngaro: Bizánc ^(hu)
• Indonesio: Byzantium ^(id)
• Inglés: Byzantium ^(en)
• Italiano: Bisanzio ^(it)
• Macedonio: Византија ^(mk)
• Nórdico antigo: Mikligarðr ^(non)
• Noruegués: Bysants ^(no)
• Pahlavi: 𐭧𐭫𐭥𐭬 ^(pal) (Hrōm)
• Persa: روم شرفی ^(fa), روم ^(fa) (Rum)
• Polaco: Bizancjum ^(pl)
• Portugués: Bizâncio ^(pt)
• Ruso: Византия ^(ru) (Vizantíja)
• Serbocroata: Bìzant ^(sh)
• Sueco: Byzantion ^(sv)
• Turco: Byzantion ^(tr)
• Vasco: Bizantzio ^(eu)
• Xaponés: ビュザンティオン ^(ja) (Byuzantion)
• Xeorxiano: ბიზანტია ^(ka) (bizantia)

Castelán

• Etimoloxía: do latín Byzantium, do grego antigo Βυζάντιον (Buzántion).

Topónimo

Bizancio

1. (Historia) Bizancio.