Atenea

Galego

• Etimoloxía: do latín Athena, do grego antigo Ἀθηνᾶ (Athēnâ).

• Pronuncia: /ateˈnea̝/ (AFI)

Substantivo

Atenea

1. (Mitoloxía) Filla de Zeus e de Metis, chamada posteriormente polos romanos Minerva. É unha das seis deusas principais do panteón grego clásico. Deusa da sabedoría, gardiá da xustiza e das leis.

Traducións

• Francés: Athéna ^(fr)
• Inglés: Athena ^(en)
• Esperanto: Atena ^(eo)
• Grego: Αθηνά ^(el) (Athiná)
• Islandés: Aþena ^(is)
• Xaponés: アテーナー ^(ja) (Atēnā)
• Polaco: Atena ^(pl)
• Ruso: Афина ^(ru) (Afina)
• Ucraíno: Афіна ^(uk) (Afina)
• Catalán: Atena ^(ca)
• Portugués: Atena ^(pt)
• Castelán: Atenea ^(es), Atena ^(es)

Galego

Nome propio

Atenea

1. Definición impropia: nome propio feminino.

Traducións

Cognados de «Atenea» noutras linguas.

Referencias

Costas González, Xosé-Henrique (1991). 1.000 nomes galegos. Comisión para a Normalización Lingüística.