clorar

Galego

• Etimoloxía: de cloro.

• Pronuncia: /klɔˈɾaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

clorar

1. Engadir cloro a auga para potabilizala ou por razóns de hixiene.
2. (Química) Inserir átomos de cloro na molécula dun composto químico.

Termos relacionados

• cloración

Traducións

• Castelán: clorar ^(es)
• Inglés: chlorinate ^(en)
• Portugués: clorar ^(pt)
• Finés: kloorata ^(fi)
• Francés: chlorer ^(fr)
• Ido: klorizar ^(io)
• Italiano: clorurare ^(it)
• Sueco: klorera ^(sv)
• Turco: klorlamak ^(tr)
• Estoniano: kloorima ^(et)
• Kurdo: klor kirin ^(ku)
• Húngaro: klóroz ^(hu)
• Polaco: chlorować ^(pl)
• Neerlandés: chloren ^(nl), chloreren ^(nl)
• Romanés: clorurare ^(ro)

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	clorar
Xerundio	clorando
Participio	clorado, clorada, clorados, cloradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	cloro	cloras	clora	cloramos	clorades	cloran
	Copretérito	cloraba	clorabas	cloraba	clorabamos	clorabades	cloraban
	Pretérito	clorei	cloraches	clorou	cloramos	clorastes	cloraron
	Antepretérito	clorara	cloraras	clorara	cloraramos	clorarades	cloraran
	Futuro	clorarei	clorarás	clorará	cloraremos	cloraredes	clorarán
	Pospretérito	cloraría	clorarías	cloraría	clorariamos	clorariades	clorarían
Modo Subxuntivo	Presente	clore	clores	clore	cloremos	cloredes	cloren
	Pretérito	clorase	clorases	clorase	clorásemos	clorásedes	clorasen
	Futuro	clorar	clorares	clorar	clorarmos	clorardes	cloraren
Modo Imperativo	Afirmativo		clora	clore1	cloremos	clorade	cloren1
	Negativo		clores	clore1	cloremos	cloredes	cloren1
Infinitivo conxugado		clorar	clorares	clorar	clorarmos	clorardes	cloraren

1 Vostede(s)

Castelán

Verbo

clorar

1. Clorar.

Portugués

Verbo

clorar

1. Clorar.