loureiro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués loureiro, de louro, do latín laurus.

• Pronuncia: /lowˈɾejɾo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

loureiro (sg: loureiro; pl: loureiros)

1. (Botánica) (Alimentación) Árbore do xénero Laurus da familia botánica das Lauraceae ou lauráceas. É orixinaria do Mediterráneo oriental, varía entre 5 e 10 metros de alto, mais pode atinxir até 20 m de altura. As súas follas son vistosas, coriáceas e cun recendo moi característico. Por iso son moi usadas en condimentos na culinaria en xeral.

Sinónimos

• gamallo

Nome científico

• Laurus nobilis

Traducións

• Castelán: laurel ^(es)
• Francés: laurier ^(fr)
• Inglés: bay ^(en)
• Italiano: alloro ^(it)
• Portugués: loureiro ^(pt), louro ^(pt)

Galego-portugués

• Etimoloxía: de louro, do latín laurus.

Substantivo masculino

loureiro (sg: loureiro; pl: loureiros)

1. (Botánica) (Alimentación) Loureiro.

Portugués

• Etimoloxía: do galego-portugués loureiro, de louro, do latín laurus.

Substantivo masculino

loureiro (sg: loureiro; pl: loureiros)

1. (Botánica) (Alimentación) Loureiro.

Sinónimos

• louro