conxunto

Galego

• Pronuncia: /konˈʃunto̝/ (AFI)

Adxectivo

conxunto (ms: conxunto; mpl: conxuntos; fs: conxunta; fpl: conxuntas)

1. Que se dá ou se fai xunto con outra cousa, ó mesmo tempo e co mesmo fin.
   • Exemplo: Cómpre realizar esforzos conxuntos para resolve-lo problema.
     
     

Substantivo masculino

conxunto (sg: conxunto; pl: conxuntos)

1. Grupo de persoas ou cousas que constitúen un todo considerado como unidade.
   • Exemplo: Hai que ter en conta o conxunto de feitos que lle afectan.
     
     
   • Termos relacionados: organización, sistema.
2. (Música) Conxunto de instrumentistas que tocan e actúan xuntos.
   • Exemplo: De mozo tocaba nun conxunto de rock.
     
     
   • Sinónimos: banda, grupo.
   • Termos relacionados: orquestra.
3. (Matemáticas) Colección de varios obxectos ou elementos, sen importar a súa orde e feita con calquera criterio.

Termos relacionados

• conxunto baleiro
• en conxunto.

Traducións

• Castelán: (2) grupo ^(es).
• Francés: (1,3) ensemble ^(fr), (2) groupe ^(fr).