octante

Grafías semellantes:     Octante

Galego

• Etimoloxía: do latín octans.

• Pronuncia: [ɔkˈtan.tɪ] (AFI)

Substantivo masculino

octante (sg: octante; pl: octantes)

1. (Xeometría) Oitava parte dun círculo, un arco de 45°.
2. (Metroloxía) Instrumento antigo de navegación para medir as alturas e os ángulos dos astros sobre o horizonte do mar.

Traducións

• Alemán: Oktant ^(de)
• Castelán: octante ^(es)
• Francés: octant ^(fr)
• Inglés: octant ^(en)
• Latín: octans ^(la)
• Catalán: octant ^(ca)
• Danés: oktant ^(da)
• Finés: oktantti ^(fi)
• Italiano: ottante ^(it)
• Xaponés: 八分円 ^(ja) (hachibun’en), 八分儀 ^(ja) (hachibungi)
• Neerlandés: octant ^(nl)
• Noruegués: oktant ^(no)
• Noruegués nynorsk: oktant ^(no)
• Polaco: oktant ^(pl)
• Portugués: oitante ^(pt)
• Eslovaco: oktant ^(sk)
• Turco: oktant ^(tr)