lebre: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
m Bot: Engado: oc:lebre |
||
Liña 47: | Liña 47: | ||
[[mg:lebre]] |
[[mg:lebre]] |
||
[[nl:lebre]] |
[[nl:lebre]] |
||
[[oc:lebre]] |
|||
[[pl:lebre]] |
[[pl:lebre]] |
||
[[pt:lebre]] |
[[pt:lebre]] |
Revisión como estaba o 27 de decembro de 2016 ás 16:36
Grafías semellantes: Lebre |
Galego
- Etimoloxía: do latín lepus, -ŏris.
- Pronuncia: /ˈlɛβɾe̝/ (AFI)
Substantivo feminino
lebre (sg: lebre; pl: lebres)
- (Zooloxía) Mamífero roedor, da familia dos lagomorfos, xénero Lepus, máis lixeiras e veloces cos coellos, coas patas traseiras moi desenvolvidas para a carreira e longas orellas. Non constrúen coelleiras senón simples camas nos acobillos do terreo. No xaneiro, busca a lebre no bulleiro.
Traducións
- Alemán: Hase (de)
- Castelán: liebre (es)
- Checo: zajíc (cs)
- Francés: lièvre (fr)
- Inglés: hare (en)
- Italiano: lepre (it)
- Polaco: zając (pl)
- Portugués: lebre (pt)
Locucións
- Deixa andar o can coa lebre: advertencia para previr que un asunto rematará probablemente mal.
- Face-las lebres: faltar a clase, latar.
- Herba da lebre: herba de monte alto, de cor verde abrancazada, suave ó tacto. Tamén se chama herba molar.
- Liño de lebre: cuscuta, planta parasita que medra adoito sobre o toxo.
Portugués
- Etimoloxía: do latín lepus, -ŏris.
Substantivo feminino
lebre (sg: lebre; pl: lebres)
Categorías:
- Galego
- Entradas en galego derivadas do latín
- Entradas en galego con etimoloxía
- Entradas en galego con transcrición fonolóxica
- Substantivos femininos
- Zooloxía en galego
- Portugués
- Entradas en portugués derivadas do latín
- Entradas en portugués con etimoloxía
- Substantivos femininos en portugués
- Zooloxía en portugués