abrandar: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{-gl-}} |
{{-gl-}} |
||
{{etim||gl}} |
{{etim||gl}} |
||
{{pronuncia||gl}} |
{{pronuncia|/a.βɾanˈdaɾ/|gl}} |
||
{{son|||gl}} |
{{son|||gl}} |
||
{{-verboi-|gl}} |
{{-verboi-|gl}} |
Revisión como estaba o 2 de decembro de 2015 ás 15:05
Galego
- Pronuncia: /a.βɾanˈdaɾ/ (AFI)
Verbo intransitivo
abrandar
- Poñerse [algo] máis brando.
- Poñerse [algo] máis suave.
- Sinónimos: amolecer, suavizarse, temperarse.
Traducións
Verbo transitivo
abrandar
- Poñer [algo] máis brando.
- Poñer [algo] máis suave.
- Poñer [a unha persoa] tenra.
- Sinónimos: amolecer, amolentar, entenrecer.
- (Figurado) Facer diminuír a dureza, firmeza ou rixidez de [algo inmaterial].
Traducións
- Alemán: weich (de).
- Castelán: ablandar (es).
- Francés: ramollir (fr).
- Inglés: soften (es).
- Portugués: abrandar (es), amolecer (pt).
Conxugación
Verbo regular da 1ª conxugación
Infinitivo | abrandar |
Xerundio | abrandando |
Participio | abrandado, abrandada, abrandados, abrandadas |
1 Vostede(s) |
Portugués
Verbo intransitivo
abrandar
- Abrandar, amolecer (poñerse [algo] máis brando).
- Abrandar, amolecer, suavizarse, temperarse (poñerse [algo] máis suave).
Verbo transitivo
abrandar
- Abrandar, amolecer, amolentar (poñer [algo] máis brando).
- Abrandar, amolecer, amolentar, suavizar, temperar (poñer [algo] máis suave).
- Abrandar, amolecer, amolentar, entenrecer (poñer [a unha persoa] tenra).
- (Figurado) Abrandar, amolecer, amolentar (facer diminuír a dureza, firmeza ou rixidez de [algo inmaterial]).