grilo

Galego

• Etimoloxía: do latín grillus, do grego antigo γρύλλος (grúllos).

• Pronuncia: /ˈɡɾilo̝/ (AFI)

Substantivo masculino

grilo (sg: grilo; pl: grilos)

1. (Zooloxía) (Gryllidae) Designación común de case un milleiro de especies de insectos ortópteros, de até 3 cm de longo, cabeza grande, antenas longas e dorso aplanado, ás anteriores duras e patas posteriores adaptadas para saltar. O son que producen para o cortexo fretando as ás entre si é característico.
2. No muíño, peza que vira sobre a xoga, situada nun extremo da vara do rodicio.
   • Sinónimos: agulla, ovo.

Termos relacionados

• grilo ceboleiro (Gryllotalpa gryllotalpa)

Traducións

• Cheién: héško'sema ^(chy)
• Castelán: grillo ^(es)
• Italiano: grillo ^(it)
• Francés: grillon ^(fr), cri-cri ^(fr), criquet ^(fr)
• Africáner: kriek ^(af)
• Albanés: bulkth ^(sq)
• Árabe: جدجد ^(ar) (júdjud), صرصر ^(ar) (SurSur), صرصور ^(ar) (SurSûr), صرصور ^(ar) (SarSur)
• Armenio: ճռիկ ^(hy)
• Vasco: kilker ^(eu)
• Bielorruso: цвыркун ^(be) (cvyrkún)
• Búlgaro: щурец ^(bg) (šturéc)
• Catalán: grill ^(ca)
• Chamicuro: c̈ho'kota ^(ccc)
• Chinés: 蟋蟀 ^(cmn) (xīshuài)
• Comanche: tuaahtaki ^(com)
• Checo: cvrček ^(cs)
• Neerlandés: krekel ^(nl)
• Finés: laulukaskas ^(fi)
• Inglés: cricket ^(en)
• Xeorxiano: ჭრიჭინა ^(ka) (čričina)
• Alemán: Grille ^(de)
• Grego: γρύλος ^(el) (grýlos)
• Guaraní: kyju ^(gn)
• Hebreo: צְרָצַר ^(he) (tsratsár) (moderno) צַרְצוּר ^(he) (tzartzúr) (talmúdico)
• Húngaro: tücsök ^(hu)
• Islandés: krybba ^(is)
• Irlandés: cruicéad ^(ga)
• Xaponés: コオロギ ^(ja) (kōrogi)
• Coreano: 귀뚜라미 ^(ko)
• Kurdo: çirçirk ^(ku), کوله ^(ku) (kolla)
• Latín: gryllus ^(la)
• Letón: circenis ^(lv)
• Lituano: svirplys ^(lt)
• Luxemburgués: Grill ^(lb)
• Macedonio: штурец ^(mk) (štúrec)
• Malaiala: ചീവീട് ^(ml) (cīvīṭ), മണ്ണട്ട ^(ml) (maṇṇaṭṭa)
• Maltés: grillu ^(mt)
• Navajo: nahakʼízii ^(nv)
• Persa: جیرجیرک ^(fa) (jirjirak)
• Polaco: świerszcz ^(pl)
• Portugués: grilo ^(pt)
• Romanés: greier ^(ro)
• Ruso: сверчок ^(ru) (sverčók)
• Sánscrito: फालका ^(sa) (fālakā)
• Gaélico escocés: greollan ^(gd)
• Serbocroata: zrikavac ^(sh), цврчак ^(sh), cvrčak ^(sh)
• Siciliano: griddu ^(scn), ariddu ^(scn)
• Eslovaco: svrček ^(sk), kriket ^(sk)
• Esloveno: čriček ^(sl), cvrček ^(sl)
• Sueco: syrsa ^(sv)
• Telugú: యిలకోడి ^(te) (yilakōḍi), కీచురాయి ^(te) (kīcurāyi)
• Tailandés: จิ้งหรีด ^(th) (jingreet)
• Turco: cırcır böceği ^(tr)
• Ucraíno: цвіркун ^(uk) (cvirkún)
• Urdú: کرکٹ ^(ur) (krikeṭ)
• Usbeco: qora chigirtka ^(uz)
• Vietnamita: con dế ^(vi), dế ^(vi)
• Valón: crikion ^(wa), tchantrê ^(wa)
• Galés: criced ^(cy)
• Romanche: grigl ^(rm)
• Suahili: chenene ^(sw)
• Esperanto: grilo ^(eo)
• Feroés: veggjasmiður ^(fo)
• Ido: grilio ^(io)
• Indonesio: jangkrik ^(id), cengkerik ^(id)
• Occitano: grelh ^(oc), grilh ^(oc), riquet ^(oc)
• Songhai oriental: cirilondi ^(ses)
• Náhuatl clásico: chapōlin ^(nci)
• Cheroqui: ᏔᎳᏚ ^(chr) (taladu)
• Bosníaco: cvrčak ^(bs)
• Aragonés: grilla ^(an), grillo ^(an)
• Emiliano-romañolo: gril ^(eml)
• Lingala: likélélé ^(ln)
• Quechua: ch'illik'utu ^(qu)
• Sundanés: jangkrik ^(su)
• Bretón: grilh ^(br)

Portugués

• Etimoloxía: do latín grillus, do grego antigo γρύλλος (grúllos).

Substantivo masculino

grilo (sg: grilo; pl: grilos)

1. (Zooloxía) (Gryllidae) Grilo.