carabina

Galego

• Etimoloxía: do francés carabine, e esta de carabin, "carabineiro, cabaleiro lixeiro", do francés medio scarrabin, "enterrador", de escarbot, "escaravello", do francés antigo escharbot, do zrp Modelo:zrp, do latín imperial scarabaeus, "escaravello", do grego antigo κάραβος (kárabos), de orixe incerta, probabelmente macedonia.

• Pronuncia: /kaɾaˈβina̝/ (AFI)

Substantivo feminino

carabina (sg: carabina; pl: carabinas)

1. Fusil curto e lixeiro, que empregaban antigamente os soldados de cabalaría, e hoxe as tropas que requiren practicidade antes que precisión ou poder de fogo.