lapis

Galego

• Etimoloxía: de latín lapis.

• Pronuncia: /ˈlapis/ (AFI)

Substantivo masculino

lapis (sg: lapis; pl: lapis)

1. Instrumento que se utiliza para escribir, debuxar, pintar, constituído por unha barra de grafito (ou outro material) contida nun cilindro de madeira (ou outro material) que actúa de protección.

Sinónimos

• lapiseiro

Termos relacionados

• lapis de labios
• lapis de ollos
• lapis óptico

Traducións

• Alemán: Bleistift ^(de)
• Árabe: قلم رصاص ^(ar)
• Búlgaro: m ^(bg)
• Castelán: lápiz ^(es)
• Catalán: llapis ^(ca)
• Checo: tužka ^(cs)
• Chinés: 铅笔 ^(zh), 鉛筆 ^(zh)
• Coreano: 연필 ^(ko)
• Croata: olovka ^(hr)
• Danés: blyant ^(da)
• Esloveno: svinčnik ^(sl)
• Esperanto: krajono ^(eo)
• Finés: lyijykynä ^(fi), piirustuskynä ^(fi)
• Francés: crayon ^(fr)
• Gaélico escocés: caolabhain ^(gd)
• Grego: μολύβι ^(el)
• Hebreo: עיפרון ^(he)
• Indonesio: pensil ^(id)
• Inglés: pencil ^(en)
• Islandés: blýantur ^(is)
• Italiano: matita ^(it)
• Lituano: pieštukas ^(lt)
• Malaio: pensil ^(ms)
• Maldivano: ފނސރ ^(dv)
• Mapuche: wiriwe ^(arn)
• Neerlandés: potlood ^(nl)
• Noruegués: blyant ^(no)
• Noruegués nynorsk: blyant ⁽ⁿⁿ⁾
• Polaco: ołówek ^(pl)
• Portugués: lápis ^(pt)
• Ruso: карандаш ^(ru)
• Serbio: оловка ^(sr)
• Sueco: blyertspenna ^(sv), penna ^(sv)
• Tailandés: ดนสอ ^(th)
• Turco: kalem ^(tr)
• Vasco: arkatz ^(eu)
• Xaponés: 鉛筆 ^(ja), えんぴつ ^(ja), (enpitsu)
• Iii: ꐂꀙ ⁽ⁱⁱⁱ⁾ (qie bip)

Latín

• Etimoloxía: do itc *la/eped-. Probablemente de proveniencia mediterránea *lVpVd-. Compárese co grego antigo λέπας (lépas) ("rocha", "montaña").

• Pronuncia: /ˈlapis/ (AFI)

Substantivo masculino

lapis

1. Pedra, rocha.
2. Fito, marco, mollón.
3. Lápida.
   • Sinónimos: lapidea tabula.
4. Estatua.
   • Sinónimos: statua.
5. (Uso literario) Xema.
   • Sinónimos: gemma, lapillus.

Descendentes

• Alemán: Lapis.
• Castelán: lápida, lápiz.
• Galego: lapis, lápida.
• Italiano: lapide.
• Portugués: lápide, lápis.
• Ruso: ляпис.