baloirar

Galego

Verbo transitivo

baloirar

1. Sacudir cunha vara as pólas de [unha árbore] para que caian os seus froitos.
   • Sinónimos: abaloirar, escudir, varear, varexar.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	baloirar
Xerundio	baloirando
Participio	baloirado, baloirada, baloirados, baloiradas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	baloiro	baloiras	baloira	baloiramos	baloirades	baloiran
	Copretérito	baloiraba	baloirabas	baloiraba	baloirabamos	baloirabades	baloiraban
	Pretérito	baloirei	baloiraches	baloirou	baloiramos	baloirastes	baloiraron
	Antepretérito	baloirara	baloiraras	baloirara	baloiraramos	baloirarades	baloiraran
	Futuro	baloirarei	baloirarás	baloirará	baloiraremos	baloiraredes	baloirarán
	Pospretérito	baloiraría	baloirarías	baloiraría	baloirariamos	baloirariades	baloirarían
Modo Subxuntivo	Presente	baloire	baloires	baloire	baloiremos	baloiredes	baloiren
	Pretérito	baloirase	baloirases	baloirase	baloirásemos	baloirásedes	baloirasen
	Futuro	baloirar	baloirares	baloirar	baloirarmos	baloirardes	baloiraren
Modo Imperativo	Afirmativo		baloira	baloire1	baloiremos	baloirade	baloiren1
	Negativo		baloires	baloire1	baloiremos	baloiredes	baloiren1
Infinitivo conxugado		baloirar	baloirares	baloirar	baloirarmos	baloirardes	baloiraren

1 Vostede(s)

Traducións

• Francés: gauler ^(fr).