afumar

Galego

afumar¹

• Etimoloxía: de fume.

• Pronuncia: /afuˈmaɾ/ (AFI)

Verbo

afumar

1. (Alimentación) Expoñer a fume un alimento, durante un período prolongado, co fin de conservalo por un tempo longo sen deterioro.

Traducións

• Castelán: ahumar ^(es).
• Inglés: smoke ^(en).
• Portugués: afumar ^(pt).

1. Encher de fume un obxecto ou unha habitación.

Traducións

• Castelán: ahumar ^(es).
• Inglés: smoke ^(en).
• Portugués: afumar ^(pt).

afumar²

• Pronuncia: /afuˈmaɾ/ (AFI)

Verbo transitivo

afumar

1. Amarrar unha corda ao afumadoiro.

Sinónimos

• abruar
• afungar
• refungar

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	afumar
Xerundio	afumando
Participio	afumado, afumada, afumados, afumadas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	afumo	afumas	afuma	afumamos	afumades	afuman
	Copretérito	afumaba	afumabas	afumaba	afumabamos	afumabades	afumaban
	Pretérito	afumei	afumaches	afumou	afumamos	afumastes	afumaron
	Antepretérito	afumara	afumaras	afumara	afumaramos	afumarades	afumaran
	Futuro	afumarei	afumarás	afumará	afumaremos	afumaredes	afumarán
	Pospretérito	afumaría	afumarías	afumaría	afumariamos	afumariades	afumarían
Modo Subxuntivo	Presente	afume	afumes	afume	afumemos	afumedes	afumen
	Pretérito	afumase	afumases	afumase	afumásemos	afumásedes	afumasen
	Futuro	afumar	afumares	afumar	afumarmos	afumardes	afumaren
Modo Imperativo	Afirmativo		afuma	afume1	afumemos	afumade	afumen1
	Negativo		afumes	afume1	afumemos	afumedes	afumen1
Infinitivo conxugado		afumar	afumares	afumar	afumarmos	afumardes	afumaren

1 Vostede(s)

Portugués

• Etimoloxía: de fume.

Verbo

afumar

1. (Alimentación) Afumar.