abalar

Galego

• Etimoloxía: do latín advallare.

• Pronuncia: /abaˈlaɾ/ (AFI)

• Homófonos: avalar.

Verbo pronominal

abalarse

1. Moverse [algo ou alguén] sen cambiar de lugar.
   • Sinónimos: abalearse, abanarse, abanearse, acanear, acanearse, arrolarse.
   • Termos relacionados: balancearse, cabecear.

Verbo transitivo

abalar

1. Mover [algo ou alguén] sen cambialo de lugar.
   • Sinónimos: abalear, abanar, abanear, acanear, sansanicar.
   • Termos relacionados: balancear, bambear.
2. Mover o berce para que [o neno] se calme ou durma.
   • Sinónimos: abalear, abanar, abarrelar, arrolar.

Traducións

• Castelán: (1) abanicar ^(es).
• Esperanto: (1) ventumi ^(eo).
• Francés: (2) bercer ^(fr).

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	abalar
Xerundio	abalando
Participio	abalado, abalada, abalados, abaladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	abalo	abalas	abala	abalamos	abalades	abalan
	Copretérito	abalaba	abalabas	abalaba	abalabamos	abalabades	abalaban
	Pretérito	abalei	abalaches	abalou	abalamos	abalastes	abalaron
	Antepretérito	abalara	abalaras	abalara	abalaramos	abalarades	abalaran
	Futuro	abalarei	abalarás	abalará	abalaremos	abalaredes	abalarán
	Pospretérito	abalaría	abalarías	abalaría	abalariamos	abalariades	abalarían
Modo Subxuntivo	Presente	abale	abales	abale	abalemos	abaledes	abalen
	Pretérito	abalase	abalases	abalase	abalásemos	abalásedes	abalasen
	Futuro	abalar	abalares	abalar	abalarmos	abalardes	abalaren
Modo Imperativo	Afirmativo		abala	abale1	abalemos	abalade	abalen1
	Negativo		abales	abale1	abalemos	abaledes	abalen1
Infinitivo conxugado		abalar	abalares	abalar	abalarmos	abalardes	abalaren

1 Vostede(s)