bidueiro

Galego

Substantivo

bidueiro m (sg: bidueiro; pl: bidueiros)

1. (botánica) Árbore das betuláceas de follas caducas, alternas e dentadas, tona branca e lisa, froito en noz alada e que pode atinxir os dez metros de altura. O nome do seu colectivo é bidueiral, abedual ou biduído. O nome científico da especie botánica máis frecuente é Betula pubescens.

Sinónimos

• bidueira
• abidoeira
• bidureira
• bido

Traducións

• portugués : bétula, vidoeiro, vido
• castelán : abedul
• italiano : betulla
• francés : bouleau
• alemán : Birke
• inglés : birch

Véxase tamén

• Artigo na wikipedia sobre bidueiro