nacer

Galego

Verbo intransitivo

nacer

1. Vir ao mundo, saír do ovo ou do ventre materno.
2. Xerminar, comezar a desenvolverse un vexetal.
3. Comezar a manifestarse algunha cousa, principiar.
4. Saír algunha cousa a partir doutra.
5. Saír á superficie.
6. Comezar a saír ou verse no horizonte.
7. Fig. Ter aptitudes ou inclinación especial para algún fin: naceu para bailar.

Sinónimos

• aflorar
• emerxer
• manar
• xurdir

Conxugación

Verbo semirregular da 2ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	nacer
Xerundio	nacendo
Participio	nacido, nacida, nacidos, nacidas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	nazo	naces	nace	nacemos	nacedes	nacen
	Copretérito	nacía	nacías	nacía	naciamos	naciades	nacían
	Pretérito	nacín	naciches	naceu	nacemos	nacestes	naceron
	Antepretérito	nacera	naceras	nacera	naceramos	nacerades	naceran
	Futuro	nacerei	nacerás	nacerá	naceremos	naceredes	nacerán
	Pospretérito	nacería	nacerías	nacería	naceriamos	naceriades	nacerían
Modo Subxuntivo	Presente	naza	nazas	naza	nazamos	nazades	nazan
	Pretérito	nacese	naceses	nacese	nacésemos	nacésedes	nacesen
	Futuro	nacer	naceres	nacer	nacermos	nacerdes	naceren
Modo Imperativo	Afirmativo		nace	naza1	nazamos	nacede	nazan1
	Negativo		nazas	naza1	nazamos	nazades	nazan1
Infinitivo conxugado		nacer	naceres	nacer	nacermos	nacerdes	naceren

1 Vostede(s)

Traducións

Vir ao mundo

Castelán: nacer (es). Catalán: néixer (ca).

Esloveno: roditi se (sl). Francés: naître (fr).

Occitano: nàisser (oc). Portugués: nascer (pt).

Castelán

Verbo

nacer

1. Nacer.