bidueiro

Galego

Substantivo masculino

(sg: bidueiro; pl: bidueiros)

1. (Botánica) Árbore das betuláceas de follas caducas, alternas e dentadas, tona branca e lisa, froito en noz alada e que pode atinxir os dez metros de altura. O nome do seu colectivo é bidueiral, abedual ou biduído. O nome científico da especie botánica máis frecuente é Betula pubescens.

Sinónimos

• bidueira
• abidoeira
• bidureira
• bido

Traducións

• alemán: Birke
• castelán: abedul
• esloveno: breza (sl)
• francés: bouleau
• inglés: birch
• italiano: betulla
• portugués: bétula, vidoeiro, vido

Véxase tamén

• Apéndice de Árbores