trobo

Galego

Substantivo masculino

(sg: trobo; pl: trobos)

1. Recipiente de cortiza ou madeira, acondicionado polo home, para que as abellas o habiten e produzan o mel.
2. Por extensión, tronco do corpo humano, sen considera-la cabeza nin as extremidades. Tamén, trobo do medio.
3. Tronco de árbore, baleirado e utilizado como recipiente para lava-la roupa, pisa-las castañas, destila-la augardente ou outros usos.

Sinónimos

• (1) abellariza, colmea, cortizo, covo
• (2) tronco

Termos relacionados

• alvariza
• apicultura
• entena

Traducións

• castelán: colmena (es)
• francés: ruche (fr) (1)