Carmo

Galego

• Etimoloxía: do hebreo כַּרְמֶל‎ (karmél), de כֶּרֶם‎ (kérem) e אֵל‎ (él).

Nome propio

Carmo

1. Definición impropia: nome propio feminino.
   • Variantes: Carme.

Traducións

Cognados de «Carmo» noutras linguas.

Castelán: Carmen (es). Catalán: Carme (ca). Portugués: Carmo (pt). Vasco: Karmele (eu), Karmen (eu).

Portugués

• Etimoloxía: do hebreo כַּרְמֶל‎ (karmél), de כֶּרֶם‎ (kérem) e אֵל‎ (él).

Nome propio

Carmo

1. Definición impropia: nome propio feminino, cognado co galego «Carmo, Carme».