tutelar

Galego

• Pronuncia: [tu.tɛˈlaɾ] (AFI)

tutelar¹

Adxectivo

tutelar (ms: tutelar; mpl: tutelares; fs: tutelar; fpl: tutelares)

1. Relativo ou pertencente á tutela.
2. Que ampara ou protexe.

tutelar²

Verbo transitivo

tutelar

1. Ter e exercer a tutela de algo ou alguén.
2. Amparar ou protexer algo ou alguén.

Conxugación

Verbo regular da 1ª conxugación    

Formas impersoais

Infinitivo	tutelar
Xerundio	tutelando
Participio	tutelado, tutelada, tutelados, tuteladas

Formas persoais

		singular			plural
		primeira	segunda	terceira	primeira	segunda	terceira
Modo Indicativo	Presente	tutelo	tutelas	tutela	tutelamos	tutelades	tutelan
	Copretérito	tutelaba	tutelabas	tutelaba	tutelabamos	tutelabades	tutelaban
	Pretérito	tutelei	tutelaches	tutelou	tutelamos	tutelastes	tutelaron
	Antepretérito	tutelara	tutelaras	tutelara	tutelaramos	tutelarades	tutelaran
	Futuro	tutelarei	tutelarás	tutelará	tutelaremos	tutelaredes	tutelarán
	Pospretérito	tutelaría	tutelarías	tutelaría	tutelariamos	tutelariades	tutelarían
Modo Subxuntivo	Presente	tutele	tuteles	tutele	tutelemos	tuteledes	tutelen
	Pretérito	tutelase	tutelases	tutelase	tutelásemos	tutelásedes	tutelasen
	Futuro	tutelar	tutelares	tutelar	tutelarmos	tutelardes	tutelaren
Modo Imperativo	Afirmativo		tutela	tutele1	tutelemos	tutelade	tutelen1
	Negativo		tuteles	tutele1	tutelemos	tuteledes	tutelen1
Infinitivo conxugado		tutelar	tutelares	tutelar	tutelarmos	tutelardes	tutelaren

1 Vostede(s)

Traducións

• Castelán: tutelar ^(es)
• Portugués: tutelar ^(pt)

Castelán

Verbo

tutelar

1. Tutelar.

Portugués

Verbo

tutelar

1. Tutelar.