Galego

Etimoloxía: de orixe descoñecida, quizáis de *tollo ou de *toldo, do latín vulgar *tollĭtus, do latín stolidus, 'tonto', ou de tōles, 'amigdalite', 'tonsilite'.

tolo (ms: tolo; mpl: tolos; fs: tola; fpl: tolas)

Que perdeu a razón ou o xuízo.
- Exemplo: Sinto dicircho, pero estás completamente tolo
  
  .
Por extensión, que sofre unha grande excitación ou alteración.
- Exemplo: Está tolo de contento.
Que, sen padecer trastornos mentais, fai cousas que resultan raras, inconvenientes ou extravagantes.
- Exemplo: Está tolo, saír con este tempo!
(Figurado) Que sente grande amor ou afección por alguén ou por algo.
- Exemplo: Esta rapaza está tola polo Xoán. Meu curmán está tolo polos coches deportivos. Meu fillo está tolo pola música hip-hop
  
  .