tártaro

Galego

• Pronuncia: /ˈtaɾta̝ɾo̝/ (AFI)

tártaro¹

Substantivo masculino

tártaro (sg: tártaro; pl: tártaros)

1. (Linguas do mundo) Lingua túrquica falada en Rusia, principalemnte na república de Tartaristán.

Adxectivo

tártaro (ms: tártaro; mpl: tártaros; fs: tártara; fpl: tártaras)

1. (Historia) Relativo ou pertencente a Tartaria e a súa xente.
2. Relativo ou pertencente a Tatarstán e a súa xente.

Substantivo

tártaro (ms: tártaro; mpl: tártaros; fs: tártara; fpl: tártaras)

1. (Xentilicio) Habitante ou natural de Tartaria ou Tartaristán.

Termos relacionados

• salsa tártara

tártaro²

• Etimoloxía: do latín Tartarus, do grego antigo Τάρταρος (Tártaros).

Substantivo masculino

tártaro (sg: tártaro; pl: tártaros)

1. (Mitoloxía) Lugar para os gregos e romanos onde están as almas dos mortos.

Sinónimos

• averno, inferno

tártaro³

Substantivo masculino

tártaro (sg: tártaro; pl: tártaros)

1. Acumulación de sales de calcio e fósforo sobre a superficie dental, en forma de capa, de cor amarelada, sobre o esmalte dos dentes.
   • Sinónimos: charrizo, pedra, sarrio.