sofa

Checo

• Pronuncia: /ˈsɔfa/ (AFI)

Substantivo feminino

sofa

1. Sofá.

Croata

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Danés

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Francés

• Pronuncia: /sɔ.fa/ (AFI)

Substantivo masculino

sofa (sg: sofa; pl: sofas)

1. Sofá.

Indonesio

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Inglés

• Pronuncia: /ˈsəʊfə/ (RP)

• Pronuncia: /ˈsoʊfə/ (EUA)

• Escoitar: «sofa» (Estados Unidos de América) (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo

sofa (sg: sofa; pl: sofas)

1. Sofá.

Interlingua

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Islandés

• Etimoloxía: do nórdico antigo sofa, do protoxermánico *swefaną.

• Pronuncia: /ˈsɔːva/ (AFI)

Verbo

sofa

1. Durmir.

Lingala

Substantivo

sofa

1. (Química) Xofre.

Lituano

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Neerlandés

• Pronuncia: /ˈsoː.faː/ (AFI)

• Escoitar: «sofa» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo masculino

sofa

1. Sofá.

Nórdico antigo

• Etimoloxía: do protoxermánico *swefaną.

Verbo

sofa

1. Durmir.

Termos relacionados

• sofna
• svefn

Descendentes

• Islandés: sofa
• Feroés: sova
• Noruegués nynorsk: sova, sove
• jamska: sovo
• Elfdaliano: såvå
• bondska: sȯfwa, såva, soa
• Sueco antigo: sova
  • Sueco: sova
• Escanio: søva
• Danés antigo: souæ
  • Danés: sove
    • Bokmål: sove
• Gútnico: syve

Noruegués

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Polaco

• Escoitar: «sofa» (Ficheiro ─ axuda)

Substantivo feminino

sofa

1. Sofá.

Romanés

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Serbocroata

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Suahili

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Turco

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Vasco

Substantivo

sofa

1. Sofá.

Vepsio

Substantivo

sofa

1. Sofá.