sacerdote

Galego

• Etimoloxía: do latín sacerdōtem.

• Pronuncia: /saθeɾˈðɔte̝/ (AFI)

Substantivo masculino

sacerdote (ms: sacerdote; mpl: sacerdots; fs: sacerdotisa; fpl: sacerdotisas)

1. (Relixión) Profesional dedicado aos ritos e ofrecementos de sacrificios a certas deidades, así como ao coidado dos seus templos.
   • Sinónimos: crego, cura
   • Exemplo: Se te morde un alacrán, busca viño e busca pan, sacerdote e sancristán, que mañán te enterrarán.
     
     

Termos relacionados

• igrexa
• sacerdocio

Traducións

• Francés: prêtre ^(fr).

Véxase tamén

• Apéndice: Profesións