metacarpo

Galego

• Pronuncia: [me.taˈkaɾ.pʊ] (AFI)

Substantivo masculino

metacarpo (sg: metacarpo; pl: metacarpos)

1. Parte da man entre os dedos e o pulso, que asenta sobre os cinco ósos metacarpianos.
2. (Anatomía) Conxunto dos cinco ósos metarpianos.
   • Observacións: estes cinco ósos non se nomean de seu senón que se identifican numericamente, segundo a súa posición: o I metacarpiano corresponde ó dedo polgar e o V metacarpiano ó mainiño.

Traducións

• Alemán: Mittelhandknochen ^(de).
• Árabe: مشط اليد ^(ar).
• Árabe exipcio: مشط الإيد ^(arz).
• Castelán: metacarpo ^(es).
• Catalán: metacarp ^(ca).
• Francés: métacarpe ^(fr).
• Inglés: metacarpus ^(en).
• Islandés: miðhönd ^(is), miðhandarbein ^(is)
• Italiano: metacarpo ^(it).
• Polaco: śródręcze ^(pl).
• Portugués: metacarpo ^(pt).
• Sueco: mellanhand ^(sv).
• Ucraíno: п'ястя ^(uk).

Castelán

Substantivo masculino

metacarpo (sg: metacarpo; pl: metacarpos)

1. (Anatomía) Metacarpo.

Italiano

Substantivo masculino

metacarpo (sg: metacarpo; pl: metacarpi)

1. (Anatomía) Metacarpo.

Portugués

Substantivo masculino

metacarpo (sg: metacarpo; pl: metacarpos)

1. (Anatomía) Metacarpo.