enteiro

Galego

• Etimoloxía: do galego-portugués enteiro, e este do latín vulgar intēgrum, acusativo do latín intĕger.

• Pronuncia: /en.'tɛi.ro̯/ (AFI)

Adxectivo

enteiro (ms: enteiro; mpl: enteiros; fs: enteira; fpl: enteiras)

1. Que non de foi de dividido nin coratdo en partes.
   • Exemplo: A empanada aínda está enteira, que anaco queres?
     
     
2. Que está considerado en toda a súa extensión, na súa totalidade.
   • Exemplo: Imos editar a obra enteira deste autor. Estivo un mes enteiro fechado na casa.
     
     
3. Dito dunha persoa, que non perde a calma con facilidade nunha situación difícil.
   • Exemplo: Estaba moi enteiro despois do enterro da súa muller.
     
     
4. Dito dun animal, que está sen castrar.
   • Exemplo: Un cabalo enteiro.
     
     
5. Que non perdeu a virxinidade.
   • Exemplo: Unha rapaza enteira.
     
     

Termos relacionados

espello de corpo enteiro, folla enteira, leite enteiro, múmero enteiro, parte enteira, plano enteiro, por enteiro, salva enteira, vento enteiro

Substantivo masculino

enteiro (sg: enteiro; pl: enteiros)

1. (Economía) Unidade que mide a variación da cotización dos valores en bolsa, e que é a centésima parte do valor nominal dun título.