especia

Grafías semellantes:     espècia

Galego

• Etimoloxía: do latín species.

• Pronuncia: /esˈpɛθja̝/ (AFI)

Substantivo feminino

especia (sg: especia; pl: especias)

1. (Botánica, alimentación) Substancia de orixe vexetal cun forte aroma e sabor, empregado para condimentar alimentos.

Traducións

• Alemán: Gewürz ^(de)
• Árabe: بهار ^(ar)
• Vasco: espezia ^(eu)
• Bosníaco: začin ^(bs)
• Bretón: spis ^(br)
• Búlgaro: подправка ^(bg)
• Catalán: espècia ^(ca)
• Checo: koření ^(cs)
• Chinés: 香料 ^(zh)
• Coreano: 향신료 ^(ko)
• Croata: začin ^(hr)
• Eslovaco: korenina ^(sk)
• Esloveno: začimba ^(sl)
• Castelán: especia ^(es)
• Esperanto: spico ^(eo)
• Estoniano: vürtsid ^(et)
• Finés: mauste ^(fi)
• Francés: épice ^(fr)
• Portugués: especiaria ^(pt)
• Galés: sbeis ^(cy)
• Grego: μπαχαρικό ^(el)
• Crioulo haitiano: zepis ^(ht)
• Hebreo: תבלין ^(he)
• Hindi: मसाला ^(hi)
• Neerlandés: specerij ^(nl)
• Húngaro: fűszer ^(hu)
• Iacut: тума ^(sah)
• Indonesio: rempah-rempah ^(id)
• Inglés: spice ^(en)
• Islandés: krydd ^(is)
• Italiano: spezia ^(it)
• Xaponés: 香辛料 ^(ja)
• Xavanés: rempah-rempah ^(jv)
• Letón: garšviela ^(lv)
• Lituano: prieskonis ^(lt)
• Malaio: rempah ^(ms)
• Marathi: मसाला ^(mr)
• Normando: êpice ^(roa-nor)
• Noruegués: kryddek ^(no)
• Noruegués nynorsk: krydder ⁽ⁿⁿ⁾
• Occitano: espècia ^(oc)
• Persa: ادویه ^(fa)
• Polaco: przyprawa ^(pl)
• Quechua: q'apachana ^(qu)
• Romanés: condiment ^(ro)
• Saami do norte: máistagat ^(se)
• Serbio: зачин ^(sr)
• Sueco: krydda ^(sv)
• Tagalo: pampalasa ^(tl)
• Tailandés: เครื่องเทศ ^(th)
• Turco: baharat ^(tr)
• Ucraíno: спеції ^(uk)
• Vietnamita: gia vị ^(vi)
• Albanés: erëz ^(sq)
• Armenio: համեմունք ^(hy) (hamemunk')
• Danés: krydderi ^(da)
• Feroés: krydd ^(fo), kryddarí ^(fo)
• Xeorxiano: სანელებელი ^(ka) (sanelebeli)
• Luxemburgués: Gewierz ^(lb)
• Macedonio: зачин ^(mk) (záčin)
• Maltés: ħwawar ^(mt)
• Mongol: халуун ногоо ^(mn) (haluun nogoo)
• Inglés antigo: wyrt ^(ang)
• Ruso: пряность ^(ru) (prjánost’), специя ^(ru) (spécija)
• Gaélico escocés: spìosradh ^(gd)
• Suahili: kiungo ^(sw)

Castelán

• Etimoloxía: do latín species.

Substantivo feminino

especia (sg: especia; pl: especias)

1. (Alimentación) Especia.