equidna

Galego

Equidna común
(Tachyglossus aculeatus)

• Etimoloxía: do latín científico echidna, e este do grego antigo ἔχιδνα échidna, 'víbora'.

• Pronuncia: /e.ˈkið̞.na/ (AFI)

Substantivo masculino

equidna (sg: equidna; pl: equidnas)

1. (Zooloxía) Calquera das catro especies de pequenos prototerios da familia dos taquiglósidos, insectívoros oriundos de Oceanía, de cabeza pequena, co fociño acabado en punta e lingua longa e moi extensíbel, co pescozo, a cola e as patas curtas, cos dedos provistos de uñas fortes para escavar e o tronco cuberto de pelo escuro, entre o que saen unhas espiñas no dorso e nos costados, semellantes ás dos ourizos.

Véxase tamén

prototerios

Traducións

Traducións.

Azarí: yexidna (az). Bretón: ekidne (br). Búlgaro: ехидна (bg). Castelán: equidna (es). Catalán: equidna (ca). Chinés: 針鼴 (zh). Escocés: echidna (sco). Esloveno: kljunati ježek (sl). Esperanto: ekidno (eo). Francés: échidné (fr). Galés: ecidna (cy). Húngaro: hangyászsün (hu). Inglés: echidna (en). Italiano: echidna (it). Neerlandés: mierenegel (nl). Noruegués: maurpiggsvin (no). Occitano: equidna (oc). Polaco: kolczatka (pl). Portugués: equidna (pt). Romanés: echidna (ro). Ruso: ехидна (ru). Sueco: myrpiggsvin (sv), echidna (sv). Ucraíno: єхидна (uk). Vasco: ekidna (eu).

Castelán

Substantivo

equidna

1. (Zooloxía) Equidna.

Catalán

Substantivo

equidna

1. (Zooloxía) Equidna.

Occitano

Substantivo

equidna

1. (Zooloxía) Equidna.

Portugués

Substantivo

equidna

1. (Zooloxía) Equidna.