Galego

Etimoloxía: de cargar.

Pronuncia: /ˈkaɾ.ɤ̯a/ (AFI)

Substantivo feminino

carga (sg: carga; pl: cargas)

Acción e efecto de cargar.
- {{exemplo|Aparcou a furgoneta na zona de carga e descarga de vehículos. ANTÓNIMO descarga
Cousa ou cantidade de cousas que se carga sobre un vehículo, un animal, etc., ou que leva unha persoa.
- {{exemplo|O noso camión pode levar unha carga de cinco mil quilos. SINÓNIMOS cargamento, frete
Pólvora ou explosivo con que se carga unha arma de fogo.
- Exemplo: Non puiden disparar, o rifle estaba sen carga.
Taxa ou tributo imposto polo Estado.
- Exemplo: A empresa terá que pechar, non pode pagar as cargas fiscais.
Obriga ou hipoteca que pesa sobre un inmoble.
- Exemplo: Antes de comprar a casa, comprobou que estaba libre de cargas.
Obriga ou responsabilidade que recae sobre alguén.
- Exemplo: As cargas familiares corren á miña conta.
Contido ou recambio dun instrumento.
- Exemplo: A carga da pluma esgotouse, e estou sen tinteiro. Teño que revisar a carga da batería
  
  .
Ataque ao inimigo ou, en situacións que afectan á orde pública, a feita polos corpos de policía contra aqueles que o alteran.
- Exemplo: A cabalaría fixo unha carga contra a infantaría inimniga. A carga da Guardia Civil deixou doce feridos.
(Arquitectura) Peso que sostén unha estrutura.
- Exemplo: Os alicerces non estaban preparados para soportar a carga do edificio.
(Deportes) No fútbol e noutros deportes, acción de cargar un xogador contra outro.
- Exemplo: Non foi falta, o defensa fixo unha carga legal
  
  .
(Física) Cantidade de enerxía eléctrica acumulada nun corpo.
- Exemplo: Cargas positivas e negativas.

Observacións

Na 1ª acepción o seu antónimo é descarga.
Na 2ª acepción os seus sinónimos son cargamento e frete.