bailarete

Galego

• Etimoloxía: de «bailar».

Substantivo masculino

bailarete (sg: bailarete; pl: bailaretes)

1. (Xogo e xoguete) Peza de madeira esférica ou cónica, rematada en punta pola parte inferior, que se fai xirar (“bailar”) cos dedos.
   • Sinónimos: peón, pión.
2. Excrecencia arredondada do carballo ou doutras árbores.
   • Sinónimos: bugallo, bullaca, bullaco, carrabouxo.

Traducións

• Castelán: (1) trompo ^(es).