ablación

Galego

• Etimoloxía: do latín ablātio, ablatiōnis (acción de quitar, separación).

• Pronuncia: [a.βlaˈθjoŋ] (AFI)

Substantivo feminino

ablación (sg: ablación; pl: ablacións)

1. (Cirurxía) Extirpación cirúrxica, total ou parcial, dun órgano ou dunha parte do corpo. Segundo o lugar da intervención ou a técnica empregada, o termo adoita substituírse por diferentes nomes: amputación, desarticulación, enucleación, exérese, resección, etc.
   • Exemplo: Nalgúns países africanos adóitase practicar, legal ou ilegalmente, a ablación do clítoris ás nenas impúberes, alegando razóns culturais para xustificar este inxustificábel crime.
     
     
2. (Xeoloxía) Perda de masa sufrida por un relevo debida á acción dos axentes xeolóxicos externos, como a auga, o vento, a ondada, etc. Aplícase especialmete ao desgaste producido polo xeo glaciar. V. erosión.
   • Exemplo: A erosión é unha ablación.
     
     
3. (Xeoloxía) Perda xeo sufrida por un glaciar.
4. (Botánica) Proceso polo que dous órganos se separan, por exemplo, a separación dunha folla do caule. V. abscisión.

Termos relacionados

• amputación
• desarticulación
• enucleación
• erosión
• exérese
• resección
• zona de ablación

Traducións

• Alemán: Abtragung ^(de)
• Castelán: ablación ^(es)
• Catalán: ablació ^(ca)
• Francés: ablation ^(fr)
• Inglés: ablation ^(en)
• Italiano: ablazione ^(it)
• Portugués: ablação ^(pt)